Een kerst om nooit te vergeten. Dat wordt het. Hoe dan ook!
Ooooh what a year!
Nu hoor ik veel mensen om me heen zeggen ‘laten we dit jaar snel vergeten!’. Hoe is dat voor jou? Wat laat je heel graag achter? En…wat ik vooral ook altijd heel interessant vindt is de vraag, wat neem je mee?
Het was een intens jaar. Een jaar van uitersten. Van groot verdriet en teleurstellingen, maar ook van grootse lessen en inzichten. Van kiezen, van voelen, van naar binnen keren. Ook persoonlijk heb ik pieken en dalen ervaren. Het meebewegen in veranderende omstandigheden vergt nogal wat. En afhankelijk van je energie en de omstandigheden, kun je daar de ene keer beter mee omgaan dan de andere keer.
In mijn praktijk was het drukker dan ooit. We zitten als nooit tevoren in een tijd van beweging, van zoeken en onderzoeken. De behoefte aan zingeving, voldoening, of zelfs soms het roer radicaal om is er meer dan ooit. En ik denk dat deze tijd daarvoor ook bedoeld is. Om naar binnen te keren, om jezelf vragen te stellen en om te durven luisteren naar de antwoorden die vaak al heel lang aanwezig zijn, maar niet altijd goed uitkomen.
Deze tijd leert ons meer en meer wat leven in vrijheid betekent. Onderdrukking bestaat immers alleen bij de toestemming van de onderdrukten. En het ‘creëren van je eigen werkelijkheid’ is de cursus die het leven ons vandaag de dag in onze schoot werpt.
Durf. Voel. Vertrouw.
Op 14 maart jl. postte ik dit bericht op Instagram:
Ik voel aan alles dat er achter dit virus iets groters zit. Belangen die wij misschien wel nooit zullen doorgronden.
Ik voel dat dit virus een dans aan het licht brengt tussen heldere en donkere machten.
Dat het ons uitnodigt om te kiezen. Kies je voor angst, of kies je voor vertrouwen?
Ik voel ook, dat nu het virus er één keer is, het geen zin heeft om te doen dat het er niet is. Er tegenaan te schoppen. Maar juist met gezond verstand te doen wat we kunnen doen. Maar met gezond verstand mensen. Vanuit vertrouwen. Voelen. Bij jezelf blijven. En jezelf constant af te vragen; wat denk ik? Wat voel ik? Ga ik hierin mee? Laat ik me gek maken, of blijf ik bij mezelf?
Want…wat je aandacht geeft groeit. Dus wat geef je aandacht? De hype? Of je eigen gezonde verstand om hierin staande en gezond te blijven? Praat je mee met iedereen op iedere hoek van de straat? Of blijf je vanuit vertrouwen je eigen koers varen en daar waar nodig meebewegen op de veranderende omstandigheden?
De keuze is aan jou. Aan mij. Aan ons.
Ik voel dat nu het meer dan ooit gaat om het bestrijden vanuit licht, liefde en vertrouwen. Vanuit voelen versus denken. Vanuit het bewaken van je eigen energie en gezonde verstand en je niet op te laten slokken door de hype en de gekte.
En dit. Geloof ik nog steeds. De keuze is aan ons.
We staan aan de vooravond van een nieuw jaar. Wat gaat het brengen? Wie gaat het zeggen! ‘We zijn er nog niet’, denk ik. En tegelijk gaat het uiteindelijk veel moois brengen, denk ik ook.
En als er íets key is in tijden van chaos en in de ongetwijfeld turbulente tijden die nog gaan komen, dan is het SELFCARE. Goed voor jezelf zorgen, zodat je ook kunt zorgen voor de mensen om je heen. Want we zeiden het hierboven al even; het meebewegen in veranderende omstandigheden vergt nogal wat. En dan is het van levensbelang om als een strenge gatekeeper te zorgen voor je eigen energie.
Liefs, Martine ♥