Say what? Wat bedoel je nu weer??
Ik luisterde onlangs een geweldige podcast. Mindblowing en een absolute aanrader, deze podcast van Jorn Luka met Karen Hamaker-Zondag over de mens, de psyche en de onbalans van de tijd waarin we nu leven.
Leiderschap, persoonlijke ontwikkeling, psychologie; ik smul van die onderwerpen. Zo ook van deze podcast. Ik was 18 toen ik mijn eerste cursus ‘zelfontwikkeling’ kocht. En sindsdien ben ik nooit meer gestopt met dit thema.
Aan jezelf werken doe je niet alleen voor jezelf
In deze podcast vertelt Karen op een gegeven moment hoe belangrijk het is om jezelf te ontwikkelen. En…(de verrassende factor) niet alleen voor jezelf!
Door het aangaan van je schaduwen, je valkuilen, je donkere kanten, of hoe je het noemen wilt, verander je. Je ontwikkelt, je raakt meer in balans, in evenwicht en wordt objectiever in het aanschouwen van alles wat er in je leven aan je voorbij komt.
Maar… zo vertelt zij heel mooi; er gebeurt ook nog iets anders.
Stel je iemand voor die heel onzeker is. Diegene komt ergens binnen, met een radar om zich heen van ‘vind mij aardig, vind mij aardig’. Die kwetsbaarheid voel je. Je gaat automatisch op je tenen lopen. Je hebt het gevoel dat je iets moet doen. Je kunt niet jezelf zijn, ongemakkelijk door het ongemak van de ander.
En voilà. Je bent gevangen in het probleem van de ander.
Gevolgen die niet te overzien zijn
Als een heleboel mensen niet aan zichzelf werken, kunnen we dus niet goed aan elkaar relateren, want je kunt jezelf niet zijn. Kunnen we gesprekken niet gezond en volwassen aangaan, want we kunnen geen feedback ontvangen. Gevolgen die niet te overzien zijn als je nagaat waar deze destructie allemaal toe kan leiden.
Werk je wel aan jezelf, dan heb je de ander niet nodig om je bevestigen, waarmee je (jezelf én) de ander ruimte geeft. Vrijheid. Om zichzelf te zijn en zich te ontwikkelen.
Onze diepste angst
Marianne Williamson beschrijft het mooi in haar gedicht ‘Onze diepste angst’:
‘We zijn allemaal bedoeld om te stralen, zoals kinderen dat doen.
En als we ons eigen licht laten schijnen, geven we onbewust anderen toestemming hetzelfde te doen.
Wanneer we bevrijd zijn van onze eigen angst, zal onze aanwezigheid automatisch anderen bevrijden.’
Wauw. Zo waar.
Onzekerheid en afwijzingsgevoeligheid
Ik zie het veel in mijn praktijk. Mensen die verstrikt raken in hun onzekerheid en daarmee vastlopen. Vastlopen in hun werk. Vastlopen in hun potentie en vastlopen in het vrij laten stromen van het GOUD dat diep van binnen verscholen ligt.
Onzekerheid is een belangrijk thema voor hoogsensitieve professionals en komt vaak voort uit een afwijzingsgevoeligheid, die onderdeel is van het HSP zijn. Een verdraaid lastig thema, waar je vaak niet vol trots over vertelt op feesten en partijen, maar waarmee je in gedachten rondjes kan blijven rijden op een rotonde, als een hamster in een rat.
Als je weet waar die afwijzigingsgevoeligheid vandaan komt, namelijk vanuit je grootste talent, dan ga je snappen, kun je hem plaatsten en gaat er een wereld voor je open.
Liefs, Martine