Gisteren was ik aan het skypen met mijn lieve business buddy Marielle van Be Booming. Marielle is 1,5 jaar geleden met haar gezin vertrokken naar Sydney. In 2014 leerden wij elkaar kennen tijdens een business coachingsprogramma en we werden buddy’s. En maatjes.
Grootse dromen
Allebei hadden (en hebben!) we grootse dromen. En allebei een verleden in de corporate wereld.
Marielle sprak tijdens onze sessies in 2014 al zonder gene haar grootste droom uit; werken en leven met de voeten in het zand. En gisteren had ik haar live op Skype, vanuit het haar zo geliefde Manly Beach, Sydney. De kansen kwamen op haar pad en ze dééd het gewoon. Met gezin en al.
Marielle & ik volgen allebei ons pad, zetten stappen, maken keuzes en doen er alles aan om ons werk & leven zo vorm te geven zoals het bij ons past. Zij op haar manier en ik op de mijne.
Dagelijks werken we met mensen die op het punt staan om een keuze te maken. Die willen leren om keuzes te maken. Die we het gunnen om keuzes te maken. Die het spannend vinden om keuzes te maken.
Eigen worsteling
En tijdens ons gesprek gingen we even terug naar de worsteling die we zelf allebei gehad hebben in het corporate keurslijf. In de tijd dat we werkten in grote corporates. Waar je serieuze vergaderingen hebt. Met serieuze termen. Waar je je steeds weer afvraagt; als ik zo doe, pas ik ‘er’ dan in? En als ik dat zeg, kan dat wel? Continue concessies aan wie je werkelijk bent.
Wij zijn er allebei uitgestapt en hebben ons werk & leven op een andere manier ingericht.
Het Corporate Keurslijf
Maar, en dan praat ik even voor mezelf, mijn hart ligt nog steeds wel daar. In die grote corporate wereld. Bij die grote organisaties. Waar veel mensen samenwerken. Volgens structuren, standaarden, aannames, automatismen. Waar ik zo ontzettend veel mensen zie worstelen. Met het systeem. Met wat wel kan en wat niet kan. Met het aanpassen aan standaarden om erin te passen. Mensen met zoveel ambitie. Leiders. Professionals. Die zich dagelijks confirmeren aan het systeem.
Ondanks dat ik er zelf uitgestapt ben, denk ik dat je in zo’n systeem heel goed kunt functioneren. En dat grote corporates heel erg belangrijk zijn om grote veranderingen in de wereld teweeg te brengen.
Tegelijkertijd denk ik ook dat een een dergelijke werkomgeving een killer kan zijn. Een ziekmaker. Kijk maar naar de cijfers; werkstress is ziekmaker nummer één in Nederland. Letterlijk!
Overleven in het corporate keurslijf kan maar op ??n manier volgens mij en dat is door keihard, grenzeloos en radicaal goed voor jezelf te zorgen!
Door te laten zien wie je bent
Door je ware kleur te durven tonen
Door je uit te durven spreken, óók als dat wellicht consequenties heeft
Door te vertrouwen op wie jij bent en wat jij te bieden hebt
Door te kunnen werken op een manier die bij jou past
Door keuzes te durven maken als dit niet het geval is
Door te wéten waarom je doet wat je doet
Door lef & leiderschap te tonen
Door links te durven gaan als de anderen rechts gaan
Dan en alleen dan, gaat het volgens mij slagen. Gaat het niet knagen. Leef je je eigen leven en agenda. En niet het leven of de agenda van iemand anders.
Droom. Durf. Doe!
Oh My Goodness wat gun ik je dat. Zo extreem dat ik er mijn werk van heb gemaakt. En zelf ook dagelijks keuzes maak. Leer. Ontwikkel. Groei. Droom. Durf. Doe. Om dat weer door te kunnen geven. Zodat jij voor jou en ik voor mij het werk & leven creëren waar wij zelf vooral heel blij van worden. Want dat is volgens mij de basis van succes. In alles wat we te doen hebben. In alles wat we te geven hebben.
Wat is jouw grootste angst om NIET de stap te zetten die jij zo graag zou willen zetten en JOUW leven te leiden op JOUW manier? Zet je het in de comments onder deze post? Je mag me ook en mailtje sturen. Ik ben er zo benieuwd naar!