Minder Aanpassen. Meer Autonomie.
Coaching voor professionals die vanuit inzicht & erkenning vrijheid & voldoening willen ervaren.
Analyserend Aankijken
Verbluffend Vrijbreken
Waarom veilig in je kooi blijven als de deur wagenwijd openstaat?
Door jouw unieke mix van ervaringen & familiewortels te analyseren, krijgen we helder zicht op wie jij bent en waar je naartoe wilt. Zodat jij gericht kunt werken aan meer authenticiteit & autonomie.
Waarom maak je de verwachtingen van anderen belangrijker dan die van jezelf?
Door oude overlevingsstrategieën te doorbreken met transformatie technieken, raak je belemmerende patronen kwijt.
Zodat jij niet langer gehinderd wordt door aangeleerde patronen en voluit kunt leven.
Waarom is het toch zo moeilijk om concessieloos jezelf te zijn?
Nadat je hebt losgelaten wat je tegenhoudt, kun je eindelijk het leven vormgeven dat past bij je persoonlijke masterplan. En dat betekent vanuit vrijheid & voldoening je vleugels uitslaan.
Waarom ervaar jij het leven vaak zo intens?
Gratis Infographic
Leg jij snel verbanden? Ervaar je het leven vaak als intens? En voel je je vaak anders dan iedereen om je heen? Bekijk de infographic en ontdek...
• Of jij wellicht hoogsensitief of hoogbegaafd bent
• Waarom je vaak 'te' wordt genoemd
• Waar jouw kwaliteiten en uitdagingen liggen
• Waarom jij vrijheid zo belangrijk vindt
Kortom...
Deze roadmap is thuiskomen voor iedereen die zich anders voelt dan de massa.
Als je loslaat wat jou nog vasthoudt, ben je vrij.
Wat als je halverwege je leven concludeert dat je leven nooit echt begonnen is?
In de praktijk heb je een leven dat er mooi uitziet. En toch heb je het gevoel dat je je leven maar een beetje uitzit. Want je kunt meer dan je op je werk doet. Je leven is letterlijk en figuurlijk vol. Je agenda. Je hoeveelheid spullen. En je hoofd.
En toch voel je je leeg. En zoek je dat feestje op in het weekend. Koop je die ene nieuwe cursus. Of een zoveelste nieuwe outfit.
Kortom, het lukt je goed om je hoofd te vullen. En toch voel je leegte.
Want je bent hier om je hart te voeden.
Dus hoe neem je afscheid van Afleiding & Aanpassen. En hoe kies je concessieloos voor het leven van jouw werkelijke potentieel?
Ik geloof niet dat een coach, partner of goeroe die jouw leven komt redden. Wel geloof ik dat jouw ware potentieel tot bloei komt, als jij concessieloos durft te staan voor alles wat jij te brengen hebt.
Want jij bent de wind onder jouw vleugels.
Vanuit die visie heb ik het Masterplan Moeiteloos Leven ontwikkeld. Zodat jij vrij kunt breken uit de conditioneringen, verwachtingen en afleidingen die tussen jou en jouw meest authentieke leven staan.
Gá ervoor voordat je gaat!
Alsof er wat stond te gebeuren...
Het was een bijzondere nazomerdag in september. Je voelde de warmte nog in de lucht, maar tegelijk hing er een dik wolkendek over de dag, alsof er wat stond te gebeuren. Ik was 21 en net gestart in mijn eerste baan. Jong, ambitieus en aan het begin van mijn leven. Ik was de middelste van de drie meiden in ons gezin. En terwijl mijn zus genoot van een vakantie in Italië, mijn zusje de ontgroeningsweek van haar nieuwe studie beleefde in de studentenstad waar ze het weekend ervoor op kamers was neergestreken, zat ik in de trein naar mijn werk...
Mijn hoofd zei ‘no’ en mijn gevoel zei ‘go’
Ik had mijn HBO diploma vers op zak, had een geweldige baan bij een grote corporate op Schiphol en net een huis gekocht met de liefde van mijn leven. Ik genoot van alle facetten van het leven. Behalve die dag. Ik had buikpijn. Ik, die nooit ziek was. Ik had mijn vriend aan de telefoon en hoorde hem quasi verbaasd zeggen ‘maar wat heb je dan?’ Ja. Wat had ik dan? Het viel eigenlijk best mee. Maar toch. Ik wilde naar huis. Ik voelde me unheimisch en ik had niet het gevoel dat ik ook maar enigszins productief ging zijn die dag.
Ik had nog maar één halte te gaan. Zonder twijfel liep ik de trein uit en stak op het perron over naar de klaarstaande trein terug naar huis. Ik woonde in die tijd half samen en nog half thuis en omdat mijn vriend toch aan het werk was, kroop ik lekker bij mijn moeder op de bank. Ze vond het sneu voor mij dat ik ziek was, maar ze vond het zelf wel heel gezellig dat ik lekker een dagje bij haar was.
Mam was die dag de zolder aan het opruimen geloof ik. En ik? Tja. Van ziek zijn was eigenlijk geen spoor meer te bekennen. Ach, ik nam het er maar van. We hadden een gezellig dagje ‘niks doen’. Samen aan de koffie en ’s middags aan de thee. Met iets lekkers erbij natuurlijk. Want als ze kon zorgen, dan was ze op haar best.
Die avond kreeg ik een telefoontje...
Die avond gingen we samen de deur uit. Ik mee met mijn vriend en mijn ouders samen in de auto op weg naar een afspraak. Zij voorop, wij er achteraan. En toen zij rechtdoor reden en wij rechtsaf sloegen, waren de achterlichten van de auto het laatste wat ik van haar zag.
Wat ik ’s morgens in de trein niet wist en nooit had kunnen weten, was dat we die avond gebeld zouden worden door mijn vader. Vanuit het ziekenhuis. Het was rond half twaalf. Ik hoor het hem nog zeggen ‘we zijn in het ziekenhuis, het gaat niet goed met mama’. Met mama? Mijn moeder? Die vanmorgen nog de zolder aan het opruimen was?
In een split second dacht ik, ‘als ik nu vraag of ik moet komen en hij zegt ja, dan weet ik dat het mis is’. Met het lood in mijn schoenen stelde ik hem de vraag. ‘Wil je dat we komen?’ En hij zei ja...
Ik was die dag degene die bij haar kon zijn tijdens de laatste uren van haar leven. Ik werd gestuurd. En luisterde. En nog altijd ben ik diep dankbaar voor die laatste dag die ik samen met haar mocht hebben.
Wat voor mijn moeder de laatste dag was, werd voor mij de eerste dag van het leven van mijn missie.
Want nu ik mijn moeder alleen nog in mijn dromen ontmoet, kan ik niet anders dan mij toewijden aan het leven van mijn dromen.